مروری بر نانوکامپوزیت‌های پلیمری بر پایه‌ نانوذرات الماس

در دهه‌های اخیر مواد نانو‌ساختار، به‌ویژه نانوذرات کربن، به‌دلیل قابلیت استفاده گسترده در زمینه‌های مختلف، بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند. ساختار کروی و سطح فعال شیمیایی به همراه خواص مکانیکی درخور توجه، نانوالماس را به‌عنوان گزینه‌ مناسبی برای تقویت‌ خواص پلیمرها مطرح کرده است. از مشکلات اصلی در دست‌یابی به خواص بهبودیافته در نانوکامپوزیت‌ها، پراکنش نامطلوب نانوذرات و تشکیل کلوخه‌هاست. به‌منظور رفع این مشکل، روش‌های متعددی برای اصلاح سطحی نانوالماس به‌کار رفته که در اکثر موارد از روش‌های شیمیایی تر استفاده شده است. نانوذرات الماس به‌دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد در بسیاری از نانوکامپوزیت‌های پلیمری با ماتریس گرمانرم و گرماسخت به‌کار می‌روند. استفاده از این نانوذرات موجب بهبود خواص نانوکامپوزیت‌ها مانند خواص مکانیکی و سایشی شده است. استفاده از نانوذرات الماس به‌شکل اولیه و اصلاح شده در ماتریس‌های گرمانرم گزارش شده که در هر دو حالت سبب تقویت خواص مکانیکی شده است. برای ماتریس‌های گرماسخت بیشتر پژوهش‌ها روی اپوکسی متمرکز بوده است. محدوده‌ درصد‌های وزنی زیاد (35%) تا درصد‌های وزنی کمتر از 1% نانوذرات الماس بررسی شده که نشان از بهبود خواص مکانیکی و تریبولوژیکی داشته است.